Omroep West zorgt voor oplossing in zoektocht naar ‘slachtoffer’
Omroep West zorgt voor oplossing in zoektocht naar ‘slachtoffer’
Na 63 jaar zijn we dankzij Omroep West er uiteindelijk toch achter gekomen wie toch die jongen was die in 1959 tijdens de wedstrijd UVS-Xerxes in het laatste seizoen aan de Wassenaarseweg een klap kreeg. Daarmee zorgde hij onbedoeld voor een gestaakte wedstrijd met een lange en ingewikkelde nasleep. (hier klikken voor het artikel) Een oproep op de UVS-site in 2020 leverde geen resultaat op (afgezien van een paar grappenmakers die snel ontmaskerd konden worden).
Een tijdje terug keek mevrouw Irenea Klein in Gilze-Rijen (Brabant) op tv naar Omroep West en zag daar de reportage over de betaald voetbalperiode van UVS en dacht toen iets bekends te zien. Vlug riep ze haar man Ton, die zichzelf onmiddellijk herkende in het fragment over de gestaakte wedstrijd. Het contact met UVS was snel gemaakt via een mail met zijn neef in Oegstgeest, die Gerard Désar tot zijn buurman mag rekenen.
Ton Klein, inmiddels 76 jaar, woont al vijftig jaar in Brabant, maar komt nog graag naar zijn geboorteplaats. Met zijn ouders woonde hij in de Ambonstraat en was fan van UVS, maar speelde zelf vanaf zijn achtste jaar bij Docos. Via de mail meldt hij ons: “Mijn ouders waren katholiek, vandaar. Ik heb er altijd lekker gevoetbald, maar ik ging regelmatig met mijn vrienden naar UVS als we zelf niet hoefden te spelen op zondag.“
“Op 11 oktober 1959, ik was die dag jarig (!), werd veertien en ging naar UVS-Xerxes. Er waren veel supporters en ik zat bij de middellijn met mijn vrienden. Je mocht niet gaan staan, want anders konden ze achter je niets meer zien. Toen er een doelpunt werd gemaakt renden we het veld op om te juichen. Dat deed je in die tijd gewoon. Ik weet niet wie mij die klap heeft gegeven, ik zag het ook niet aankomen maar het kwam erg hard aan. Ik ben zelfs even bewusteloos geweest. Van omstanders hoorde ik later dat het een speler van Xerxes was. Ik herinner me nog dat ik aan de hand van een UVS man (Bas Vonk, red.) naar de kantine werd gebracht en daar kreeg ik een flesje Cola van hem voor de schrik. Dat was in die tijd een echte traktatie voor mij. Hij vroeg mij waar ik woonde en regelde dat mijn ouders gewaarschuwd werden. Mijn vader kwam mij ophalen en nadat hij het verhaal gehoord had, heeft hij als ik het mij goed herinner aangifte gedaan bij de Politie.”
“Ik weet niet meer of er nog contact is geweest met mijn ouders, een reactie van Xerxes hebben we volgens mij niet gehad. Ik ben ook niet meer onder behandeling geweest van een dokter of zo.
Die officiële nasleep kende ik niet, maar ik heb het nu allemaal begrepen. Vond het heel leuk om dat nog eens terug te lezen.”
Als verlaat verjaardagscadeau en schrale troost voor die ongelukkige dag in 1959 zullen we Ton naast dat flesje Cola het UVS Eeuwboek sturen. Hij is dan op de hoogte van de volledige geschiedenis van de Leidse club waar hij hopelijk nog een beetje fan van is.
Namens de Archiefgroep
Simon van Meijgaarden
Fred Beerenfenger
Hans Neuteboom
Nico van Horn