Bledders met veters
In onze rubriek ‘Bledders met veters’ gaan we terug naar het jaar van de oprichting en beginnen we een historisch ‘rondje langs de velden’ in Leiden en omstreken.
De zoektocht naar een geschikte locatie loopt als een rode draad door de geschiedenis van onze vereniging. We beginnen, zoals gezegd, in 1914.
De eeuwige zoektocht naar een geschikt veld
Behalve zorgen om de clubkas is er in de jaren na de oprichting in 1914 nog een ander probleem waar een oplossing voor gevonden moet worden: een geschikt veld.
De bakermat van UVS is gelegen op een veldje aan het eind van de Magdalena Moonsstraat en de Drie Oktoberstraat. Het jubileumboek van 1989 (75 jaar) zegt hierover: ‘Het stukje grond bij het bos van Juta waarop geen grasspriet groeide’ en ‘waar jassen en petten dienst deden als doelpalen’. Op dit stukje grond speelt UVS, aanvankelijk nog onder de naam Achilles, haar onderlinge wedstrijdjes.
Als in 1915, een jaar na de oprichting, het idee geopperd wordt om toe te treden tot de Leidse Voetbalbond (LVB), kan dit pas dan geschieden als er een veld wordt gevonden dat aan alle voorwaarden van de LVB voldoet. En warempel, dat lukt! Aan de Warmonderweg, op een veld dat in eigendom was van de NBLO, de Nederlandse Bond voor Lichamelijke Oefening, spelen vier clubs: LFC, VV Leiden, Lugdunum en LVV. Als een geschenk uit de hemel wordt VV Leiden ontbonden en kan UVS in 1916 haar plaats innemen en wordt ingedeeld in de 3e Klasse LVB.
Het veldenprobleem blijft echter een struikelblok met als gevolg dat UVS de meeste wedstrijden op het terrein van de tegenstanders speelt.
De nood is zo hoog dat UVS een advertentie plaatst in het Leidsch Dagblad waarin gevraagd wordt of er in of rond Leiden land beschikbaar is om een voetbalveld in te richten.
Omzwervingen langs de Lage Rijndijk, de Hoge Rijndijk en het Schuttersveld eindigen uiteindelijk in 1920 op het veld van LFC aan de Rijksstraatweg (nu Haagweg). Het terrein wordt goedgekeurd en UVS kan toetreden tot de NVB, de Nederlandse Voetbalbond. De eerste wedstrijd in de NVB wordt gespeeld tegen ASC, dat UVS met 2-0 verslaat.
Wederom na omzwervingen langs de Haarlemmerstraatweg en Hofdijk weet het UVS-bestuur in 1926 tot grote vreugde en tevredenheid van de leden dan eindelijk een nieuw terrein te bemachtigen aan de Lage Morschweg! Dit terrein, dat wordt gehuurd van ‘landheer’ Bakker, wordt feestelijk geopend met een wedstrijd tegen Alphen waarvoor extra trams worden ingezet om de supporters te vervoeren!
Doordat de vereniging alsmaar groeit moeten extra velden worden gehuurd. Zo spelen UVS-teams hun wedstrijden op de velden van Fides Pacta, een christelijke voetbalvereniging aan de Haagweg, en SLF, de voetbalclub van de Stedelijke Lichtfabrieken aan de Nieuwe Vaart.
Er lijkt geen einde te komen aan de constante zoektocht naar een geschikt veld en in 1931 verkast UVS naar de Kanaalweg. Op dit complex krijgt UVS de beschikking over maar liefst drie (!) velden. Een luxe die we nog niet eerder hebben gekend. Ook is er een heuse overdekte tribune die plaats biedt aan 400 personen met daaronder vier modern ingerichte kleedkamers!
Desondanks blijven de blauwwitten er niet lang. Er wordt veel geklaagd over het achterstallige onderhoud van de opstallen en de kwaliteit van het veld. De situatie is op een bepaald moment zo schrijnend dat de spelers van het eerste elftal hun wedstrijden niet meer aan de Kanaalweg willen spelen.
Vergevorderde plannen voor ingrijpend onderhoud van deze locatie kunnen de prullenbak in als in 1937 het UVS-bestuur, in nauwe samenwerking met de gemeente Leiden, het ‘Plan Wassenaarscheweg’ voorlegt aan de algemene vergadering. Als dit plan door voorzitter Bosboom wordt toegelicht, wordt dit vanuit de zaal beantwoord met een klaterend applaus. Iedereen blij, behalve de clubs LDFS en Leidsche Boys. Zij zullen moeten verhuizen.
Aannemer Doornik krijgt de klus en er verrijst aan de Wassenaarscheweg achter de gebouwen van het Academisch Ziekenhuis en langs de tramlijn naar Den Haag een prachtige eigen accommodatie, compleet met een overdekte zittribune, ruime kleedkamers en een grote en gezellige kantine. UVS zit hier gebakken! Met een feestelijke openingswedstrijd tegen het Amsterdamse Ajax wordt op 27 augustus 1938 het terrein in gebruik genomen.
Erg lang heeft UVS echter niet van deze luxe accommodatie mogen genieten. Het is inmiddels oorlog en de Duitse bezetter maakt in 1944 met een sloopactie de tribune, de kleedkamers en de kantine met de grond gelijk! Groot is het verdriet, de woede en de teleurstelling bij iedereen die UVS een warm hart toedraagt. Om toch nog te kunnen blijven voetballen, wordt tijdelijk uitgeweken naar een veld aan de Zoeterwoudse Singel.
Met het spaarzame en nog beschikbare materiaal wat het bestuur uit handen van de bezetter heeft weten te redden wordt met vereende krachten een eenvoudige tribune, een kleine kantine en een simpele kleedgelegenheid gebouwd. De wederopbouw is begonnen en op 5 maart 1949 wordt de ‘nieuwe Wassenaarscheweg’ heropend.
| Uitstekende drainage Het hoofdveld van U.V.S. aan de Wassenaarscheweg stond bekend als één van de beste velden van de regio. Zelfs bij hevige regenval kan er prima op gespeeld worden vanwege de uitstekende drainage. Onder het gras zijn takkenbossen aangebracht, die zorgen voor een goede waterafvoer. Het water kan zo goed weglopen omdat het speelveld ‘bol’ staat door de gebundelde wilgentakken. Het is een vaker toegepaste, zeer geschikte vorm van drainage in vroeger jaren. Het hierdoor ontstane hoogteverschil van het veld wordt vanwege het goede resultaat maar voor lief genomen… |
Hoewel dit complex qua luxe de vergelijking met de vooroorlogse versie niet kan doorstaan, vindt hier in 1955 wel de geboorte plaats van ‘betaald voetbalclub UVS’! Veel nog in leven zijnde UVS-ers hebben hier in hun blauwwitte shirtje getraind, hun wedstrijdjes gespeeld en bewaren nog warme herinneringen aan deze bijzondere accommodatie.
Gemeentelijke plannen met dit gebied doen UVS in 1960 nog één keer, althans voorlopig, verhuizen naar het nieuwe Sportpark De Kikkerpolder, gelegen aan de rand van de Leidse Hout op de grens van Leiden en Oegstgeest.
Op deze huidige locatie beleeft UVS eind jaren 60 haar glorietijd in de top van het amateurvoetbal.
De zoektocht naar een geschikte locatie lijkt hier te eindigen. De geschiedenis van onze vereniging toont echter aan dat dit geen een-tweetje is!
De Archiefgroep
Fred Beerenfenger
Simon van Meijgaarden
Nico van Horn
Hans Neuteboom