Barend Lavrijsen: een unieke G-voetballer
Dat UVS een bijzondere club wisten wij natuurlijk al. Het werd laatst op tv nog eens uit onverdachte hoek bevestigd door Jack van Gelder in een interview met Urby Emanuelson, wiens zoon bij UVS speelt: “UVS?, mooie club, ouwe club, goeie club”. Wat UVS ook uniek maakt speelt zich een beetje af in de schaduw van allerlei selectieteams: namelijk een bloeiende G-afdeling. Voetballers die door een beperking een zetje in de rug nodig hebben om op hun eigen manier met heel veel plezier te voetballen. Dankzij een heel trouw team van blauwwitte vrijwilligers gebeurt dat al zo’n kleine 30 jaar!
Halverwege de jaren tachtig van de vorige eeuw startte de KNVB een officiële competitie voor het G-voetbal. UVS was toen al een tijdje actief. Het buiten de vereniging spelende Leidse Spurs werd geadopteerd binnen UVS (zie hiervoor ook het onvolprezen Eeuwboek). Mannen als Dik Kikkert en Johan Kwestroo (beiden te vroeg overleden) waren de pioniers die het G-voetbal introduceerden als volwaardige afdeling binnen UVS. Nu behoort UVS in Nederland tot een kleine groep verenigingen met een actieve G-afdeling. Van de meer dan 2600 voetbalclubs heeft nog geen 10% G-voetballers in het bestand.
Dit jaar was Barend Lavrijsen (46 jaar en prominent G-voetballer) 25 jaar lid van UVS. Hij mocht in het voorjaar als jubilaris tijdens een ledenvergadering uit handen van erevoorzitter Bart van Leeuwen de bijbehorende onderscheiding in ontvangst nemen. Op de voor hem kenmerkende wijze sprak Barend spontaan zijn dankwoordje uit. Barend is nou eenmaal een makkelijk en goedlachse prater, die regelmatig met een woordspeling of-grap zijn uitlatingen ondersteunt. Aanleiding genoeg dus voor een nadere kennismaking met deze in een Leids ziekenhuis geboren Voorschotenaar.
Barend woont onder begeleiding in een keurig appartement in Voorschoten. Naast zijn werk in het activiteitenteam van De Waard en het voetbal bij UVS verrast hij ons met een lijstje met zoveel hobby’s en activiteiten, waarbij je je moet afvragen of 24 uur per dag wel passend voor hem is. Dat is dan ook een beetje de valkuil voor Barend. Gelukkig heeft hij een persoonlijk begeleider die hem daarin ondersteunt. Houdt u vast bij de volgende opsomming: “Ik ben lid van het Hartebrugkoor. Ik ben tenor en zing daar vaak het hoogste lied, maar soms een toontje lager. Verder ben ik gek op treinen. Ik wil alles weten over het hele spoorplan en de wissels. Ik maak ook graag een treinreis. Wat dat betreft ben ik een regionale wereldreiziger. Ik speel ook graag toneel. Wist je dat ik in 2 films een hoofdrol heb gespeeld?” Ietwat ongelovig vragen wij wat door en binnen een minuut tovert hij 2 Dvd’s tevoorschijn waarbij wij op de omslagtekst inderdaad bij de hoofdrollen de naam van Barend ontdekken. En voor de volledigheid de titels: “Kijken zonder zien” en “Het geheim van de kunstenaar”. Bovendien is Barend een bovengemiddeld schaker. Het aantal bekers in zijn persoonlijke prijzenkast onderstreept dat. Vroeger ook nog een tijdje gevolleybald en die sport volgt hij nu nog graag. En in de resterende tijd mag Barend graag een boek lezen. Over de Waddenzee bijvoorbeeld. En boeken van Menno Pot, de voetbaljournalist. Voordat we teruggaan naar het voetbal: Barend is ook bloeddonor en heeft daar inmiddels al heel wat liters gedoneerd getuige de ontvangen cadeaus.
UVS is niet de enige voetbalclub waar Barend warme gevoelens voor koestert. Voorschoten 97 (waar hij trouwens nog wel eens een jeugdwedstrijd fluit) en vooral Willem II uit Tilburg zijn de favorieten. “Willem II is de enige club met de kleuren van de Nederlandse vlag” zo weet hij. Als wij voorzichtig de outfit van Heerenveen opperen reageert hij onmiddellijk dat die rode pompebleden op het shirt niet mee tellen…einde discussie. In het G-team heeft Barend inmiddels op alle posities gespeeld. De laatste jaren is hij doelman. “ik heb heel veel te danken aan de keeperstraining van Wil de Vos. Heel triest dat hij zo jong is overleden. Met zijn vrouw heb ik nog wel eens contact”. Dat brengt hem snel op het overlijden dit jaar van die andere icoon van de G-voetballers Dikkie Dongelmans. Barend was op het samenzijn in de UVS kantine nog een van de sprekers. “Dikkie was maar een klein mannetje, maar hij stond zijn mannetje hoor. Na een training wilde hij eens gaan douchen, maar er was geen plaats meer. Hij schuifelde net zo lang onder douche tot hij een van die grote kerels gewoon had weggedrukt. Het huis waar hij woonde had hem eens een verbod opgelegd om uit te gaan. Dikkie klom gewoon uit het raam en zat even later in de UVS kantine aan een biertje”.
Trots is hij op de toernooien bij VFC in Vlaardingen waar UVS drie jaar achtereen de eerste prijs won en op die manier de wisselbeker definitief mee naar de Kikkerpolder mocht nemen. Al pratend blijkt Barend nog steeds fan te zijn van Fons Jansen, een cabaretier uit de jaren zestig en zeventig. Met het groot gemak citeert hij letterlijk een aantal conferences van hem. Binnen een paar minuten krijgen we een privé-voorstelling waar hij zelf het grootste plezier aan beleeft. Met name de medische grappen zijn populair bij hem. “Bij de dermatoloog heb je de uitslag al voor het onderzoek”. Een zelf bedachte wil hij ook nog wel even kwijt: “Ik heb veel respect voor cardiologen en urologen. Dat zijn artsen in hart en nieren.” Om vervolgens weer serieus te worden en op te merken dat hij in de toekomst een toneelstuk wil schrijven. Het onderwerp is geen lichte kost. “Ik wil graag een toneelstuk maken over medici die taboes over ziektes willen doorbreken.” Wie weet kan Har Meijer, lid van de club van 100 bij UVS, hem tegen die tijd nog een paar tips geven. En voor we het weten zit de tijd er op. Barend heeft vandaag nog een druk programma, zoals gewoonlijk. Straks trainen met het G-team en daarna naar de algemene ledenvergadering van UVS, welke hij nooit overslaat en dan altijd een kritische vraag voor het Bestuur in petto heeft. Als penningmeester Hans Hoogeveen een half uurtje na aanvang van de vergadering druk bezig is om de aanwezigen mee te nemen in de wereld van kosten en inkomsten stapt Barend, fris gedoucht in pak met zijn keurige Willem II das om, de business ruimte in en wenst iedereen een goedenavond. Een beetje verstoord meldt onze penningmeester dat wij al lang begonnen zijn en dat hij wel wat laat is. Barend reageert zonder blikken of blozen:” Zoals u wellicht weet heb ik dat ook van tevoren gemeld..”
Barend Lavrijsen: een uniek persoon, in een unieke G-afdeling, in een unieke club.
Simon van Meijgaarden