UVS JO11-1 ongeslagen kampioen
UVS JO11-1 zet stijgende lijn door en wordt ongeslagen kampioen 3e fase en wint het Gouden Ei bij toernooi HBS.
Er is ook dit seizoen een stijgende lijn te zien bij het team van trainers Said Ait el Houssi en Mourad Mahdad. Niet alleen het team zet steeds indrukwekkender prestaties neer, ook de spelers groeien individueel naar een hoger niveau.
De stap van klein naar half veld was aan het begin van het seizoen even wennen voor de spelers Adam, Arthur, Bilal, Emre, Lennox, Lesley, Nabil, Olcay en Rijk. Zo verloren ze in de voorbereiding een oefenwedstrijd tegen Wilhelmus en merkten ze dat zo’n groter veld conditioneel meer van je vergt en dat je het spel anders moet spelen. Maar daar was bij de start van de eerste fase in de Hoofdklasse al niets meer van te merken aangezien het toen alle 5 poulewedstrijden overtuigend won tegen clubs als Quick Boys en Katwijk. Het aantal leden van een vereniging zegt niet altijd iets over de kwaliteit van de teams, dat werd hier (en ook in latere fases) wel duidelijk.
In de tweede fase kreeg het team duidelijk meer weerstand nadat de KNVB ze had ingedeeld bij clubs die ook in hun regio’s kampioen zijn geworden of bovenin meedraaiden. Na 7 wedstrijden eindigde het team van Said en Mourad op een prima 4e plek achter ARC, VELO en Wilhelmus. Met uitzondering van de wedstrijd tegen ARC, dat in een knotsgekke 6-6 eindigde, verloor het team nipt van VELO (2-3) en Wilhelmus (0-1). Dankzij een ijzersterke spits werd ARC in de 2e fase kampioen van die poule maar was al goed te zien dat UVS daar zeker niet voor onder deed.
Sterker nog, in de 3e fase legde met name Adam hun sterke spits volledig aan banden en werd er overtuigend van de vorige kampioen gewonnen: 8-1. Wilhelmus was een week eerder al aan de kant gezet met een uitstekende 4-0 thuisoverwinning. Op 16 maart kon UVS daardoor kampioen worden als het de wedstrijd tegen VELO, dat toen nog eerste stond met 1 wedstrijd en 1 punt meer, zou winnen. Het was een gelijkwaardige wedstrijd waarin UVS wel de score opende door uitverdedigend werk van Rijk waardoor de bal bij Arthur belandde en hij koelbloedig de 1-0 scoorde. Enige tijd later scoorde VELO uit een vrije trap de gelijkmaker. Daarna ging het lange tijd gelijk op en werd de druk voor VELO steeds groter. Zij wilden niet weer 2e worden in de poule (zoals in de vorige fase) en zetten alles op alles, zoals de trainers van UVS al voorspelden voor het laatste kwart van de wedstrijd. Maar UVS bleef rustig onder de druk van VELO en waar het ene team niet scoort, gebeurt dat wel aan de andere kant: Bilal schoot UVS naar de overwinning kort voor het laatste fluitsignaal. En zo werd UVS kampioen!
Zaterdag 25 maart moest het team nog een wedstrijd inhalen tegen de amateurtak van Sparta Rotterdam. UVS was nu het te kloppen team geworden. Dat was aan Sparta te merken want die kwamen niet naar de Kikkerpolder voor een gelijkspelletje of minder, nee, ze gingen voor de winst! Even leek het die kant op te gaan toen de bezoekers met een afstandsschot op 0-1 kwamen. Maar net na het eerste kwart kwam UVS via Bilal al op de gelijkmaker. En daarna kwam het team niet echt meer in gevaar. De kracht van Nabil is, naast zijn schijnbewegingen, een traptechniek à la Ziyech. Zijn corners en vrije trappen leveren altijd gevaar op. Zo werd ook de 2-1 door Adam gescoord uit een scherpe corner. En als Nabil de corner niet neemt, dan zet hij gerust zijn krullenbol ertegenaan (en scoorde bijna!). De 3-1 kwam uit een vrije trap van hem. Hoewel de keeper de bal stopte stond onze sleurende en sterke spits Lennox (denk aan Hennie Meijer van vroeger) klaar om in de rebound te scoren. Alleen echte spitsen zijn alert genoeg voor de rebound!
Vanaf de linker kant kwam Arthur regelmatig als de brommer op. De 1-jaar-jongere Arthur kan dat met zijn atletische achtergrond als geen ander! Dat leverde gevaarlijke momenten op. Aan de andere kant vocht Lesley felle duels uit en was hij zijn tegenstander continue de baas met mooie acties en samenspel. Hij had nog een prachtig schot op doel dat helaas net geen doelpunt werd.
Vervolgens schoot tovenaar Bilal de 4-1 binnen. Hij werkt hard en slalomt zich een weg naar het doel van de tegenstander met veel gevaarlijke kansen tot gevolg. Hij betrekt daar steeds vaker diepgaande medespelers in en blijft zich zo op een goede manier doorontwikkelen.
De kracht van dit team is dat het de bal voorin goed kan vasthouden, niet alleen Lennox doet dat uitstekend maar ook andere spelers die daar komen te staan. Zo liet Olcay zien dat zijn goede techniek en balaanname en vervolgens samenspel met opkomende middenvelders en aanvallers steeds tot gevaar leidt.
Daarnaast hebben we veel wedstrijden gezien waarbij de tegenstander echt goed voetbal op de mat legde maar niet door de verdediging heen kwam. Ondanks het ontbreken van een vaste keeper heeft dit team keer op keer een opvallend laag aantal tegendoelpunten. Dat is vooral te danken aan de sterk ontwikkelende Adam, de altijd keihard werkende ijzersterke linkspoot Emre, die ook nog eens een jaar jonger is dan de meeste teamgenoten, en de goed gepositioneerde kuitenbijter Rijk. Zij vormen samen de ‘Muur van Leiden’.
Door de prestaties merk je ook dat publiek van de tegenstander zich steeds vaker gaat roeren. Het is daarom belangrijk dat de spelers ‘hun ding blijven doen’. Tot dusver gaat dat goed. De meesten hebben vanaf de JO8-4 geleerd niet hun koppie te laten hangen en opvallend is dat je in dit team bijna niet snel iemand ziet janken na een overtreding. In die zin lijken het wel Feyenoorders: geen woorden maar daden.
Op Goede Vrijdag zette het team de lijn door en werd weer ongeslagen kampioen op het HBS Gouden Ei toernooi!
UVS komt in de vierde en laatste fase Nieuwerkerk, Wilhelmus, VELO en Meerburg opnieuw tegen. We zijn benieuwd hoe het team dit beleeft. Succes toppers!
